اخبار اقتصادی 11 اسفند 1394 / صنعت فلزات

استراتژی کاهش قیمت تمام شده ی فولاد

برخی مشکلات مدیریتی و همچنین اعمال تحریم‌های چند ساله غرب علیه کشورمان تبدیل به عواملی شدند تا «هزینه تمام شده تولید» تبدیل به نقطه ضعف فولادسازان برای رقابت با سایر تولیدکنندگان فولاد شود.
 
بالا بودن تعداد نیروی انسانی، قدیمی ماندن تکنولوژی تولید به واسطه اعمال تحریم‌های غرب علیه ایران، بالا بودن هزینه حمل‌و‌نقل،‌ پراکنده بودن واحدهای تولید در زنجیره فولاد و مشکلاتی از این قبیل از جمله مواردی هستند که کارشناسان در رابطه با چرایی مشکل بالا بودن هزینه تولید در صنعت فولاد ایران به آن اشاره می‌کنند. از نگاه کارشناسان بالا بودن هزینه‌های تولید در صنعت فولاد کشور مشکلی است که ممکن است باوجود تلاش فولادسازان برای صادرات، مزیت رقابتی محصولات آنان را نسبت به سایر رقبا از بین ببرد.
حرکت به سمت کاهش هزینه‌های تولید به خصوص در شرایطی که فولادسازان امکان همکاری با شرکا یا مشاوران خارجی و استفاده از امکانات و تکنولوژی روز دنیا را دارند، فرصتی مغتنم به شمار می‌رود .
. بر این اساس آن‌طور که از شنیده‌ها برمی‌آید یکی از بزرگترین کارخانه‌های تولیدکننده فولاد کشور تلاش دارد تا با ایجاد برخی تغییرات فنی در روش‌های تولید، هزینه تمام شده تولید فولاد خام خود را چیزی بین 20 تا 30 درصد کاهش دهد.
. رضا دانشگر در این زمینه  می‌گوید: اگرچه فاکتورهای فراوانی می‌توانند در کاهش هزینه‌های فولادسازان تاثیرگذار باشند اما به عقیده من نیروی انسانی و حمل‌و‌نقل دو بخشی هستند که در صورت رسیدگی به آنها، نسبت به بقیه فاکتورها می‌توانند تاثیر بیشتری در کاهش هزینه‌های فولادسازان داشته باشند.
تاثیر هزینه نیروی انسانی در قیمت تمام شده محصولات بالای 10درصد است. در صورتی که این پارامتر در استانداردهای جهانی چیزی بین 5 تا 6 درصد است.
عامل تاثیر گذار دیگر هم هزینه ی حمل و نقل است که بین ۵_۱۰درصد را شامل میشود. می‌توان هزینه‌های مربوط به این بخش را به چیزی حدود 2 تا 5 درصد از کل قیمت تمام شده رساند که در مقایسه با سهم 5 تا 10 درصدی فعلی می‌تواند تاثیر بسیاری بر کاهش قیمت تمام شده و افزایش توان رقابتی فولادسازان چه در بازار داخلی و چه در بازارهای خارجی داشته باشد. اما در نهایت هزینه‌های مربوط به نیروی کار، مواد اولیه، انرژی و حمل‌و‌نقل از مهم‌ترین فاکتورها در بالا یا پایین آمدن هزینه‌های تولید است که از نگاه کارشناسان تمام این بخش‌ها را می‌توان تحت تاثیر یک مدیریت صحیح به سمت تولید بهینه و با قیمت تمام شده مناسب هدایت کرد.

عرضه ۱۱۰ تن تیرآهن ۱۲

 بورس کالای ایران در روز دوشنبه مورخ 1394.07.13 و در بازار فیزیکی شاهد معامله 66 هزار و 234 تن انواع محصولات به ارزش حدود 900 میلیارد ریال بود. در تالار محصولات صنعتی و معدنی، 26.557 تن انواع ورق فولادی تولید مجتمع فولاد مبارکه اصفهان شامل ورق گرم، سرد و قلع اندود در قالب سیستم مچینگ مورد معامله قرار گرفت که ارزشی معادل 391.738 میلیون ریال برای معاملات آنها رقم خورد. علاوه بر این، 3 تن کنسانتره فلزات گرانبهای تولید شرکت ملی صنایع مس ایران دیگر محصول مورد معامله در تالار مذکور بود.
در پی این معاملات افزایش درآمد برای شرکت های مذکور و همچنین افزایش ارزش ذاتی محتمل است.

گروه بورس سهام و فلزات / معامله ۹۲۵ میلیارد ریال شمش بلوم فولاد خوزستان

امروز، 78 هزار و 400 تن شمش بلوم شرکت فولاد خوزستان با ارزش حدود 925 میلیارد ریال در تالار محصولات صنعتی و معدنی بورس کالای ایران دادوستد شد.

به گزارش ماین نیوز، تالار مذکور همچنین شاهد معامله 300 تن بیلت 6063-7 شرکت آلومینیوم ایران (ایرالکو) به قیمت 66 هزار و 159 ریال بود؛ دیگر معاملات تالار محصولات صنعتی و معدنی در این روز 20 کیلوگرم انواع شمش طلای معدن موته است.
افزایش درآمد ،DPS و ارزش ذاتی برای این شرکت قابل پیش بینی است.

بازار روسیه؛ فرصت تازه برای شرکت‌های ایرانی

شرایط جدید بازار روسیه پس از اختلافات سیاسی مسکو و آنکارا و قبل از آن با اتحادیه اروپا، فرصت‌های تازه‌ای را پیش روی صادرات ایران گشوده است.

این در حالی است که برخی کارشناسان و صاحب‌نظران حوزه صادرات، ظرفیت‌های پراکنده و بعضا پایین تولید محصولات در ایران را پاشنه آشیل تحقق اهداف حضور کالاهای ایرانی در شرایط فعلی در بازار روسیه می‌دانند. البته نگاه روسیه به تولیدات کشورمان پس از کاهش یا قطع عرضه محصولات کشاورزی از مبدا ترکیه و اتحادیه اروپا، بسیار جهت‌دارتر شده است؛ به‌گونه‌ای‌که در مذاکرات متعددی که طی ماه‌های اخیر بین طرف‌های دولتی و بخش‌های خصوصی دو کشور در تهران و مسکو داشته‌اند، قول‌های مساعدی از سوی طرف روسی مبنی‌بر رفع موانع و محدودیت‌ها، کاهش تعرفه‌ها، تسهیل مسیر صادرات کالاهای ایرانی داده شده است که به‌تدریج در حال اجرا است. البته یکی از مهم‌ترین مشکلاتی که بخش خصوصی ایران کماکان برای صدور محصول به روسیه با آن مواجه است، نرخ برابری روبل با ارزهای رایج بین‌المللی از جمله دلار است که طی هفته‌های گذشته با نوسانات معنی‌داری روبه رو بوده است که باعث گرانی واردات کالا به روسیه می‌شود. با این وجود حضور شرکت‌ها و محصولات ایرانی به بازار روسیه نیازمند اخذ برخی از استانداردهای کیفی بوده و باید برای افزایش سهم خود در این بازار نسبت به رقابتی شدن قیمت تمام شده، بهبود بسته‌بندی و ارائه محصول با برند مناسب اقدام کنیم. این اقدامات دارای محاسنی است که از جمله آن می‌توان به بهبود و ارتقای بهره‌وری تولید محصولات کشاورزی در ابعاد کمی و کیفی، توسعه صنایع غذایی و تبدیلی و حضور هوشمندانه شرکت‌های ایرانی و افزایش نرخ (g )رشد و ارزش (v)  این شرکت ها در  بازار اشاره کرد.

" گروه 1 "